อดีตของเเต่ละคนในกลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง

by **KiSsThERim** Sun Jul 05, 2009 2:27 pm

อดีดอันฝังใจของลูกเรือของลูฟี่แต่ละคน

วันพีซ นอกจากจะมีจุดเด่นในแง่การเดินเรื่องที่สนุก จินตนาการที่สุดยอดของผู้แต่งแล้ว เรื่องราวในอดีดของแต่ละคนของกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางก็ทำได้ดีไม่แพ้กัน หลายคนอ่านแล้วซึ้งบีบน้ำตากันสุดๆ

ลูฟี่
เด็กน้อยลูฟี่ในสภาพมนุษย์ยาง ก็ถูกโจรภูเขา ฮิรุมะ จับตัวไปเรียกค่าไถ่ ขณะที่โจรนั้นพาลูฟี่ ไปกลางทะเล ก็มีปลาฉลามยักษ์โผล่ออกมาพร้อมทั้งกลืนร่างของโจรผู้นั้นไป แต่ลูฟี่ก็รอดชีวิตได้จากการช่วยเหลือของแชงคูส แลกกับการเสียแขนขวาของตัวแชงคูสเอง ต่อมาแชงคูสก็ออกจากหมู่บ้านไปโดยมอบหมวกฟางของเขาให้ลูฟี่เป็นที่ระลึกด้วย

โซโล
โซโลในวัยเด็ก ไม่สามารถเอาชนะ คุอินะ เพื่อนในวัยเด็กได้ ทำให้โซโลเจ็บใจ แต่ คุอินะกลับเสียใจยิ่งกว่าที่ตัวเองเกิดมาเป็นผู้หญิงไม่สามารถเป็นนักดาบที่เก่งกาจอีกได้ แต่โซโลกลับบอกให้คุอินะให้สัญญาด้วยกันว่า เขาหรือเธอจะต้องเป็นนักดาบที่เก่งกาจที่สุดให้ได้ แต่ในวันรุ่งขึ้น คุอินะ ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ทำให้โซโลเสียใจมาก และสัญญาว่า จะเป็นนักดาบที่เก่งที่สุดในโลกเพื่อตัวเขาและตัวเธอด้วย

นามิ
นามิ และ โนยิโกะ พี่สาว ถูก เบลเมลเลี้ยงดูมา แต่วันหนึ่งนามิเกิดมีปากเสียงกับเบลเมล ก็เลยหนีออกจากบ้าน ไปพบกับ เก็น ซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้าน เก็นก็เลยเล่าเรื่องของเบลเมลให้ฟังว่า เบลเมลนั้นเคยเป็นทหารเรือมาก่อน แล้ววันหนึ่งเบลเมลที่ได้รับบาดเจ็บก็ไปพบกับเด็กผู้หญิง2คน ซึ่งก็คือ โนยิโกะ และ นามิ นั่นเอง และก็ช่วยเหลือเอาไว้ ไม่ได้ถูกเก็บมาจากใต้สะพานตามที่นามิเข้าใจ แต่ในขณะเดียวกัน กลุ่มโจรสลัดอารอนก็มาตั้งรกรากที่นี่ พร้อมทั้งเรี่ยไรเงินจากชาวบ้าน และก็เหลือบ้านสุดท้ายที่เก็บก็คือ บ้านของเบลเมลนั่นเอง เบลเมลก็เลยถูกอารอนทำร้าย เก็นเห็นท่าไม่ดี ก็เลยบอกเบลเมลให้จ่ายส่วนของตัวเองไป แต่เบลเมลกลับจ่ายในส่วนที่เป็นของนามิกับโนยิโกะ อารอนได้ยินเช่นนั้น ก็เลยสังหารเบลเมล เด็กทั้ง2เสียใจมาก แต่กลุ่มของอารอนเห็นพรสวรรค์การเขียนแผนที่ของนามิ ก็เลยชวนให้นามิไปทำงานด้วย และนามิก็ยอมทำงานนี้ เพื่อเอาเงินที่ได้ไปปลดหนี้ให้กับคนในหมู่บ้าน

อุซป
อุซปโกหกเรื่องพ่อของตัวเองให้แม่ของอุซปซึ่งกำลังป่วยหนักมาก แต่หลังจากที่แม่ของอุซปตาย อุซปก็เลยเที่ยวโกหกคนทั้งหมู่บ้าน เพื่อความหวังที่จะได้พบกับพ่อตัวเองอีกครั้ง

ซันจิ
เซฟขาแดง โจรสลัดกุ๊ก มาปล้นที่เรื่อที่ซันจิทำงานเป็นกุ๊กอยู่ แต่ซันจิพลัดตกน้ำ เซฟก็เลยช่วย และ ทั้ง2ก็ขึ้นฝั่งที่เกาะร้าง และก็แบ่งเสบียงกัน โดยซันจิได้ส่วนแบ่งเล็กน้อย ซันจิไม่พอใจมาก พอผ่านไปหลายวัน ซันจิก็ไปแย่งเสบียงจากเซฟ และหารู้ไม่ว่า เสบียงที่เซฟมีนั้น กลับเป็นสมบัติไม่ใช่อาหาร และเห็นเซฟในสภาพที่ขาขาด เพราะ กินขาตัวเองไป (แต่ในอนิเม เซฟเสียขา เพราะ เอาสมอเรือตัดขาที่ติดโซ่ เพื่อช่วยชีวิตซันจิ) ซันจิเลยรู้สึกสะเทือนใจมาก และทั้ง2ก็สานฝัน เกี่ยวกับ ภัตตาคารกลางทะเลเป็นจริง

by **KiSsThERim** Sun Jul 05, 2009 2:27 pm

ช็อปเปอร์
เดิมทีเป็นกวางเรนเดียร์ แต่ก็เพราะตัวช็อปเปอร์นั้นมีจมูกสีน้ำเงินแถมดันไปกินผลมนุษย์เข้าไปอีก ก็เลยถูกฝูงกวางขับไล่ แต่โชคดีที่ได้ ดร.ฮิลรุคช่วยชีวิตช็อปเปอร์ไว้ และ เขาก็กลายมาเป็นเพื่อนคนแรกของช็อปเปอร์ แต่วันหนึ่ง ดร.ฮิลรุคเกิดอาการป่วยหนักจนอาจมีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่วัน ช็อปเปอร์ก็เลยไปหาเห็ดที่สามารถรักษาโรคร้ายได้ตามหนังสือที่อ่าน ให้ดร.ฮิลรุคกิน แต่ในขณะเดียวกัน วาโปลู ซึ่งเป็นกษัตริย์ของอาณาจักรนี้ ก็เรียกตัวให้ดร.ฮิลรุคไปรักษาคนไข้ แต่กลายเป็นว่า ฮิลรุคติดกับแผนการของวาโปลู แถมช็อปเปอร์ก็มารู้ทีหลังจากปากของดร.คุเรฮะว่า เห็ดที่ให้ดร.ฮิลรุคกินนั้นเป็นเห็ดพิษ (ตอนนั้น ช็อปเปอร์เข้าใจว่า เห็ดในหนังสือที่มีสัญลักษณ์กะโหลกไขว้ติดอยู่นั้น เป็นยาดี ตามที่ดร.ฮิลรุคเคยบอกไว้ว่า กะโหลกไขว้ เป็นสัญลักษณ์แห่งความถูกต้อง) ช็อปเปอร์เสียใจมาก ก็เลยจะไปหาตัวดร.ฮิลรุคที่ปราสาทของวาโปลู แต่ไม่ทันการ เพราะดร.กินยาระเบิดตัวเองไปซะแล้ว ช็อปเปอร์เสียใจมาก ก็เลยฝากตัวกับดร.คุเรฮะ เพื่อศึกษาด้านการแพทย์

นิโคโรบิน
สาวสวยผู้สงบเสงี่ยมประจำเรือผู้นี้นั้น เมื่อ 20 ปีก่อน เธอเกิดที่เกาะ โอฮาร่า และด้วยความสามารถของผลไม้ปีศาจ ทำให้เธอเป็นที่รังเกียจของเด็กในวัยเดียวกัน แถมไม่ได้รับความรักที่เท่าเทียมกันจากแม่เลี้ยงของเธออีก แต่ทว่า เธอก็สอบผ่านได้รับการคัดเลือกให้เป็นนักโบราณคดี ด้วยอายุเพียง 8 ขวบ โรบินก็ขอร้องต่อ โครบา ผู้เฒ่าประจำ "ต้นไม้แห่งปัญญา"ให้เธอร่วมทำงานวิจัยด้วย เพื่อสืบหาอดีตที่ว่างเปล่า 100 ปี แต่ก็ถูกคัดค้านจากโครบา เพราะเกรงว่าอาจเกิดอันตรายได้ โรบินเสียใจมาก เธอจึงวิ่งหนีไปอยู่ตามลำพัง และได้พบกับ แฮควาล ดี เซาโร มนุษย์ยักษ์ตนหนึ่ง ที่กำลังอดตาย โรบินก็เลยช่วยเหลือเขาไว้ เซาโร ก็เลยถูกชะตากับโรบินมาก และเห็นว่า เธอเป็นเด็กที่อมทุกข์อยู่ตลอดเวลา เซาโรก็เลยแนะนำให้ โรบินนั้นหัดหัวเราะ "เดเลชี" แบบเขา จะได้รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น ต่อมา เซาโรก็ได้รู้ความจริงเกี่ยวกับโรบินว่า เป็นลูกของ นิโคโอลเวีย ซึ่งเป็นนักโบราณคดีที่รอดตายมาได้จากการออกไปสำรวจเมื่อ 6 ปีก่อนหน้านั้น เซาโรก็เลยตกใจและเล่าเรื่องทั้งหมดให้โรบินฟัง แถมกำชับว่าอย่าบอกว่าตัวเองเป็นนักโบราณคดี
แต่ในขณะเดียวกัน โอฮาร่าก็กำลังตกอยู่ในอันตราย เพราะ การมาของ สแปนไดน์ อดีตCP9 ที่หมายจะกำจัดเหล่านักโบราณคดีบนเกาะนี้ แต่ นิโค โอลเวีย ผู้เป็นแม่ของโรบิน ก็กลับมาที่เกาะแห่งนี้เพื่อเตือนภัยที่จะเกิดขึ้นกับเกาะแห่งนี้ แต่ทว่า สแปนไดน์ กับพรรคพวกก็มาถึง ก็เลยใช้กำลังจับกุมนักโบราณคดีให้หมด
โรบินกลับไปหาพวกเหล่านักปราชญ์ที่กำลังจะถูกตัดสินโทษอยู่ แต่สถานการณ์เริ่มเลวร้ายลง เมื่อ โอลเวียถูกทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บ แถมตัวโครบา ก็โดนทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บอีกคน จากการไปต่อร้องต่อเถียงกับ ผู้คุมกฏทั้ง5ของรัฐบาลโลก สแปนไดน์ก็ได้ใช้คำสั่ง "บัสเตอร์คอล" เพื่อทำลายล้างเกาะแห่งนี้ให้พินาศ จากนั้นโรบินเรียกโอลเวียว่าแม่ตลอดเวลา แต่โอลเวียยังเฉย พอโรบินกลับบอกว่าตัวเองสามารถเป็นนักโบราณคดีในวัย 8 ขวบ และอ่านตัวอักษรโพลเนกลีฟได้ ซึ่งผู้เฒ่า(และเซาโร)ก็อุตสาห์กำชับว่าห้ามเปิดเผยต่อพวกรัฐบาล สองแม่ลูกจึงโผเข้ามากอดกัน แต่ก็แต่แป๊บเดียวเท่านั้น โอลเวียจึงขอแยกตัวจากโรบิน เพื่อทำภารกิจร่วมกันกับเหล่านักโบราณคดีของเกาะนี้ และบอกให้เซาโรพาโรบินหนีไป แต่ปรากฏว่าทหารเรือที่มากับ คูซัน (อาโอคิยิในปัจจุบัน) เจอตัว เซาโร ที่หลบหนีออกจากกองทัพเรือพอดี ก็เลยยิงเซาโร เซาโรโกรธมากจึงโต้กลับ คูซันจึงใช้พลังน้ำแข็งจัดการกับเซาโร ก่อนจะถูกแช่แข็งไปทั้งตัว เซาโรก็ได้บอกให้โรบินใช้แพที่เขาสร้างนั้นหนีออกไป พร้อมบอกอีกว่า สักวันหนึ่งเธอต้องเจอพวกพ้องที่แท้จริงแน่ๆ ส่วนคูซันก็ปล่อยให้โรบินหนีไปอีกคน จนในที่สุด เกาะโอฮาร่าก็ถึงคราวล่มสลาย ส่วนโรบินก็หนีไปด้วยอารมณ์ที่แสนจะขมขื่น
แฟรงกี้
ในอดีต แฟรงกี้ได้รับการเลี้ยงดูจากช่างต่อเรือ ทอม แต่ด้วยแผนการอันชั่วร้ายของสแปนดั้ม ที่นำเอาเรือรบซึ่งแฟรงกี้เป็นคนทำ ไปโจมตีวอเตอร์เซเว่น จึงทำให้ทอมได้รับโทษสถานหนัก แถมตัวแฟรงกี้เอง ก็ถูกรถไฟพัฟฟิ่งทอมชนจนได้รับบาดเจ็บ และ เขาก็กลายมาเป็นไซบอร์กนับแต่นั้น
บรู้ค
บรู้คเคยเป็นสมาชิกของกลุ่มโจรสลัดรุมบ้า ที่มีคาลาโกะ โยกิ เป็นหัวหน้า เขาเป็นนักดนตรีประจำเรือ และได้รู้จักกับวาฬน้อย ลาบูน ตั้งแต่สมัยที่พวกเขายังไปไม่ถึงแกรนด์ไลน์ โจรสลัดรุมบ้ากับลาบูนได้ร่วมเดินทางมาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง กัปตันโยกิขอร้องให้บรู้คกล่อมลาบูนให้แยกจากพวกเขา เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถดูแลไหว โยกิจึงบอกให้บรู้คเล่นเพลงเพื่อไม่ให้ลาบูนตามมา แต่พอพวกเขามาถึงแกรนด์ไลน์ พวกเขาได้้พบกับลาบูนอีกครั้ง ต่อจากนั้นพวกของบรู้คได้ออกเดินทางต่อ พร้อมให้คำมั่นสัญญาว่าจะกลับมาพบกับลาบูนอีกครั้ง ให้ลาบูนอดทนรอพวกอีกนิด......ทว่า ในระหว่างการเดินทางพวกเขากลับต้องเจอกับโรคระบาดคร่าชีวิตกัปตันเรือไป รวมถึงพวกเขาถูกโจมตีด้วยพิษ ทำให้สมาชิกบนเรือที่เหลือนอกจากบรู้ค ไม่มีชีวิตเหลือรอด แต่ก่อนตาย พวกเขาได้เล่นดนตรีครั้งสุดท้ายีร่วมกับบรู้ค เพื่อนำเพลงที่ได้บันทึกลงในโทนไดอัล และมอบมันให้กับลาบูน

ขอขอบคุณ http://www.kartoon-discovery.com/focus/onepiece/focus4.php